Empower Edupower

 An emperor in the Far East was growing old and knew it was time to choose his successor. Instead of choosing one of his assistants or his children, he decided something different. He called young people in the kingdom together one day. He said, “It is time for me to step down and choose the next emperor. I have decided to choose one of you.” The kids were shocked! But the emperor continued. “I am going to give each one of you a seed today. One very special seed. I want you to plant the seed, water it and come back here after one year from today with what you have grown from this one seed. I will then judge the plants that you bring, and the one I choose will be the next emperor!” One boy named Ling was there that day and he, like the others, received a seed. He went home and excitedly told his mother the story. She helped him get a pot and planting soil, and he planted the seed and watered it carefully. Every day he would water it and watch to see if it had grown. After about th...

  અ(caps) ચાનક સવારે સ્વીટુ ની સ્કૂલેથી ફોન આવ્યો....સ્કૂલ ની ફી લોકડાઉન ને કારણે 25% માફ કરવા માં આવે છે.. બાકી નીકળતી રકમ તાત્કાલિક ભરી દેવા વિનંતી..... વાર્ષિક ફી 50,000 તેના 25% 12,500 ઝડપ થી ગણતરી લગાવી...હું સવારે શાંતિ થી બાલ્કની માં બેઠો હતો..ત્યાં સ્વીટુ એ બુમ મારી પપ્પા નાસ્તો તૈયાર થઈ ગયો છે..હું ઉભો થઇ ડાનિંગ ટેબલ ઉપર આવ્યો... ટેબલ ઉપર પડેલ ન્યૂઝ પેપર ઉપર મારી નજર કરી... કોરોના નો આંતક...મોત ના આંકડા, વિવિધ ટેલિફોનિક બેસણા..ની જાહેરાત...Good morning જેવા કોઈ સમાચાર કોઈ ખૂણા ઉપર દેખાતા ન હતા.... મેં પેપર ને ઉથલાવ્યું..તો..લખ્યું હતું કોરોના ને કારણે લાખો લોકોની નોકરી જતી રહી ..નાના ધંધા રોજગાર કરનાર ની સ્થિતિ દયાજનક ... મેં કોર્નર ઉપર પધરાવેલ ભગવાન શ્રી ક્રિષ્ન ની મૂર્તિ સામે જોયું...અને કહ્યું આટલી વિકટ પરિસ્થિતિ માં પણ હજુ મારી નોકરી અને મારો પરિવાર સલામત છે....પ્રભુ તારો આભાર માનું તેટલો ઓછો છે... મેં છાપું બાજુ ઉપર મૂક્યું..... કાવ્યા પણ ખુરશી ઉપર ગોઠવાઈ ગઈ. સ્વીટુ ધીરે થી બોલ્યો પપ્પા મને અંકલ બહુ યાદ આવે છે ... મેં કીધું કયા અંકલ ? સ્વીટુ ભીની આંખે બોલ્યો ..પપ્પા ...

Hello, beautiful souls. How are you doing?? Today I came again with another cute little story.Shh!!! here's a secret... It gonna give you really mind boggling questions!!! So let's get started.   There was a big kingdom with their Brave king. King had only beautiful daughter; Princess Anna. Princess had luxurious life that any ordinary girl could only fantasize. Anna's 16th birthday was approaching. Entire kingdom was happily engaged in preparing the only grand coronation. But, somehow in those all happy days Anna was sad without any reason. Eve, with mesmerising dancing colours; yellows and oranges and reds. Tired Anna walked across garden. She reached backpalace where no human ever goes. (Creaking sound of door) Someone was coming from backdoor. Anna startled.she turns....it was a girl. Around same age as hers. "I'm Princess Anna. What's your name??" Anna asked. "Name??.... I don't have any." "Huh??" ... Anna smiled.   Anna un...

 " અરે ! એટલું પણ નથી આવડતુ??"    ગુસ્સામાં ડિંકી એ જવાબ આપ્યો. જવાબ સાંભળતાં જ  મા ની આંખોમા ઝળઝળીયાં આવી ગયાં.                                             * * * * * * * * * ' એમાં તમને ખબર ના પડે ! ' ; ' આટલું કેમ્ બોલે છે?' ; ' આવા કપડા પેહરાય જ કેવી રીતે??... ખબર પણ છેે બધા કેવુ બોલે છે??' અને આવા કેટલાય કડવા શબ્દો જે ક્યારેક ને ક્યારેક માત્ર ડીંકી જ નહી પણ આપણાંથી પણ બોલાય જતા હોય છે. પણ છુટેલા બાણ માફ્ક આ શબ્દો ફરી પાછા આવતાં નથી. શબ્દરૂપી શસ્ત્ર ના ધા દુનિયાનાં બીજા કોઇ પણ શસ્ત્ર કરતા ઉંડા હોય છે. આવા ગુસ્સામાં વિચાર્યા વગર બોલેલા શબ્દો અમુક વખતે હ્રદય ચિરી નાખે છે. હવે વાત એમ છે કે જાણતાં અજાણતાં આવા શબ્દો બોલનાર વ્યક્તિ ને પણ પછતાવાનો ભાર સહન કરવો પડે છે.થઈ ગયું છે તેને બદલી શકાય નહીં પણ વાત રહી એ ભૂલ સુધારવાની. પણ ત્યાં નડે છે આપણું #unfriendly પરેન્ટ ચિલ્ડરન રીલેશન. કદાચ આપણે કયારેય માતા પિતા ને થેંક યૂ , સોરી કે આઈ લવ યૂ જેવા મેજિકલ શબ્દો કહેતા શી...

          On the darkest night of the year, entire city was revolting against the darkness. Every house, every street, every corner of the city was decorated with colorful lights and bright Diwas. Rangoli was adding feather in crown with mesmerising designs of many home artists.            Infinite echoes were circling round and round. Echoes of bursting crackers, echoes of smiling children, echoes of chuckling of young women, echoes of meetings and greetings, echoes of happiness and joy. Echoes in which one would like to be lost.           Metaphorically thousands miles away from the city, there was a stubborn Basti. So stubborn to change. All same for years and years. Basti with many unorganized dull houses, stinking narrow streets and thousands of people with dreams chained up with poverty and prejudice.           On that darkest though auspicious night, there occurred an unexpect...